Przypadek pacjenta – zwichnięcie rzepki stawu kolanowego

Jak wiadomo, głównym zadaniem rzepki kolanowej jest ochrona przedniej strony stawu kolanowego oraz zwiększenie działania siły mięśnia czworogłowego uda. Jednak zwichnięcie rzepki stanowi poważny uraz wymagający natychmiastowej pomocy lekarskiej. Tzw. ,,ruchoma rzepka” objawia się głównie poprzez silny ból kolana, obrzęk czy zmianą w wyglądzie stawu kolanowego.

Przyczyny zwichnięcia rzepki

Zwichnięcie rzepki ma bezpośredni wpływ na mechanizm wyprostny kolana. Wszelkie stany patologiczne w obrębie stanu kolanowego oraz kontuzje przyczyniają się do powstania tego schorzenia. Głównymi przyczynami ,,ruchomej rzepki” mogą stać się: urazy bezpośrednie – uderzenie w przyśrodkową część stawu kolanowego, zaburzenia rozwoju kości, koślawość kolan, wiotkość stawów, słabe napięcie mięśnia czworogłowego uda czy hipoplazja kłykcia bocznego kości udowej.

Objawy zwichnięcia rzepki

Zdarza się, iż zwichnięta rzepka w wyniku urazu powraca na swoje miejsce. Wówczas możemy powiedzieć o urazie niegroźnym. Jednak, jeśli współtowarzyszą temu anomalie tj. silny ból stawu kolanowego, obrzęk, powiększenie zarysu stawu kolanowego, zasinienie i ograniczona możliwość poruszania się, należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Przypadek Pacjenta

Pacjent w wieku 24, zgłasza się do lekarza pierwszego kontaktu z objawami obrzękniętego stawu kolanowego, silnym bólem i wystąpieniem krwiaka w przedniej części kolana. Zostaje skierowany bezpośrednio do ortopedy. Lekarz zaleca pacjentowi wykonanie RTG oraz rezonansu magnetycznego. Diagnoza: zwichnięcie rzepki na skutek urazu mechanicznego. W początkowej fazie leczenia pacjent porusza się przy pomocy miękkiej ortezy stabilizującej, której zadaniem jest odciążenie stawu kolanowego. Przyjmuje również leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Po dwóch tygodniach stan pacjenta się nie poprawił. Został więc on skierowany na zabiegi rehabilitacyjne (tj. pole magnetyczne, laseroterapia, ultradźwięki, ćwiczenia izometryczne, pobudzające, czynne w odciążaniu), dzięki którym pacjent wrócił do zdrowia.

Fizjoterapia w przypadku zwichnięcia rzepki stawu kolanowego

Terapia ultradźwiękowa – drgania mechaniczne. podczas zabiegu w tkankach powstaje efekt mikromasażu. Działanie terapeutyczne: przeciwbólowe, przeciwzapalne, przyspieszenie przepływu limfy w naczyniach limfatycznych.

Laseroterapia – biostymulacja laserowa, wykorzystująca bezpośrednie działanie promieniowania laserowego na procesy tkankowe, nie powodując ich uszkodzenie. Działanie terapeutyczne: przeciwbólowe, przeciwzapalne, regeneracja nerwów, poprawa ukrwienia i odżywiania tkanek.

Prądy interferencyjne (inaczej prądy Nemeca) – zabiegi fizykalne, zaliczane do działu elektrolecznictwa. Prądy interferencyjne działają przeciwbólowo. Wiąże się to ze zmniejszeniem napięcia mięśni, a także wzrostem ukrwienia leczonej okolicy ciała. Jednocześnie prądy Nemeca przyczyniają się do wchłaniania obrzęków.

Prądy diadynamiczne (nazywane inaczej diadynamikiem lub DD) – zalicza się do fizykoterapii, a dokładniej do działu elektrolecznictwa. Prądy diadynamiczne działają przeciwbólowo i z długotrwałym efektem. Zwiększenie przepływu krwi towarzyszące temu zabiegowi wpływa na szybsze wchłanianie obrzęków, co pozwala na efektywne zmniejszenie stanów zapalnych.

Magnetronik – biostymulacja polem magnetycznym powoduje poprawę ukrwienia. Podczas terapii dochodzi do pobudzenia procesów regeneracyjnych na poziomie komórkowym. Działanie terapeutyczne: przeciwbólowe, przyspiesza procesy regeneracyjne, poprawia odżywianie tkanek, poprawia krążenie obwodowe.

Ćwiczenia izometryczne – ćwiczenia poprawiające siłę i masę mięśni stawu kolanowego. Działanie terapeutyczne: poprawa stabilizacji i zapobieganie ponownemu zwichnięciu rzepki.

Ćwiczenia pobudzające – ćwiczenia pobudzające stymulację nerwowo-mięśniową. Działanie terapeutyczne: poprawa sprawności układu nerwowego, elastyczności tkanek miękkich.

Ćwiczenia odciążające – ćwiczenia czynne w odciążaniu, których zadaniem jest poprawa ruchomości stawu kolanowego.