Lokalizacja
Płock ul. Medyczna 8
Rejestracja telefoniczna
243619044 lub 609019189
Napisz maila
rejestracja@alfamazowsze.pl
Godziny otwarcia
pon-pt: 8.00 - 18.00

Przypadek pacjenta – idiopatyczne zapalenie stawów w wieku młodzieńczym

MIZS, czyli młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, jest chorobą przewlekłą. Charakteryzuje się bólem, obrzękiem i ograniczeniem ruchomości. Tę jednostkę chorobową nazywa się młodzieńczą, ponieważ pojawia się ona przed 16 rokiem życia i idiopatyczną, gdyż jej przyczyny nie są znane. MIZS to choroba rzadka. Występuje u 1-2 dzieci na 1000.

Opis MIZS

Uważa się, że chroniczne zapalenie stawów jest nieprawidłową odpowiedzią układu odpornościowego, który traci zdolność do rozpoznawania komórek ,,własnych” i  ,,obcych”, dlatego też nosi miano choroby immunologicznej, atakującej błonę maziową znajdującą się wewnątrz wyściółki torebki stawowej. W zapaleniu stawów staje się znacznie grubsza, wypełnia się komórkami i tkankami zapalnymi, produkując zwiększoną ilość płynu maziowego wewnątrz stawu. Powoduje to obrzęk, ból i ograniczenie ruchomości. Charakterystyczną cechą zapalenia stawu jest jego sztywność po dłuższym czasie spoczynku. Najczęściej występuje rano. Zdarza się, iż dziecko próbuje ograniczyć ból poprzez trzymanie stawu w pozycji wpół zgiętej. Prowadzi to jednak do wystąpienia przykurczu mięśni i ściegien oraz do deformacji. Nieleczony MIZS może uszkodzić staw powodując ubytki w chrząstce i kości. MIZS posiada kilka postaci ze względu na liczbę zajętych stawów oraz występowanie innych objawów tj. gorączka, wysypka. Wówczas można mówić o: MIZS wielostawowym, nieliczno stawowym, łuszczycowym zapaleniu stawów, zapaleniem stawów związanych z zapaleniem przyczepów ścięgnistych.

Przypadek pacjenta

Pacjent w wieku 16 wraz z opiekunem prawnym zgłasza się do lekarza pierwszego kontaktu z powodu obrzęku i porannych bólów stawów dłoni oraz kolan. Po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu pacjent zostaje skierowany przez lekarza pierwszego kontaktu na wykonanie badań laboratoryjnych: czynnik reumatoidalny RF, HLA B27 markery komórkowe oraz OB. Wyniki wyszły dodatnie. Tym samym diagnoza zostaje potwierdzona – pacjent cierpi na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Pacjent zostaje skierowany do reumatologa w celu kontynuowania leczenia. Reumatolog po zapoznaniu się z wynikami pacjenta, kieruje go na wykonanie rezonansu magnetycznego, aby w pełni ocenić stopień zaawansowania choroby oraz by skutecznie dobrać dalsza metodę leczenia. Jako, że choroba dopiero się rozwija, zakwalifikowuje ją do zapalenia stawów nieliczno stawowego. Jej stan trzeba jednak monitorować raz w miesiącu. Pacjentowi przepisano leki niesteroidowe oraz skierowano go do przychodni rehabilitacyjnej.

Rehabilitacja w chorobie MIZS

Rehabilitacja jest kluczową częścią leczenia. Obejmuje ona odpowiednie ćwiczenia oraz, w przypadkach cięższych, użycie szyn do utrzymania stawu w wygodnej pozycji, aby zapobiec bólowi, sztywności, przykurczom mięśni i deformacjom stawu. Ważna jest także aktywność fizyczna. Przy zajętych stawach może ona doprowadzić do odwrócenia niekorzystnych zmian. Program odpowiednich ćwiczeń opracowuje rehabilitant. Głównie są to ćwiczenia ogólnousprawniające, zwiększające zakres ruchu i wzmacniające mięśnie, poprawiające wydolność. Oprócz ćwiczeń można zastosować również zabiegi fizjoterapeutyczne, tj.:

Terapia ultradźwiękowa – drgania mechaniczne. podczas zabiegu w tkankach powstaje efekt mikromasażu. Działanie terapeutyczne: przeciwbólowe, przeciwzapalne, przyspieszenie przepływu limfy w naczyniach limfatycznych.

Laseroterapia – biostymulacja laserowa, wykorzystująca bezpośrednie działanie promieniowania laserowego na procesy tkankowe, nie powodując ich uszkodzenie. Działanie terapeutyczne: przeciwbólowe, przeciwzapalne, regeneracja nerwów, poprawa ukrwienia i odżywiania tkanek.

Rehabilitację trzeba rozpocząć wcześnie i kontynuować stale, aby poprawić lub utrzymać sprawność stawów i mięśni.